Gaëlle Choisne: AURA / ARUA
Met AURA / ARUA roept Gaëlle Choisne een gevoelig portaal van licht en schaduw op dat oproept tot zorg en genezing. De dans van Kettly Noël, de gitaar van Daniele Morelli en de stem van Gaëlle Choisne verstrengelen zich in een energiek ontwaken dat inspiratie put uit Haïtiaanse dans, vodou en de improviserende traditie van jazz.
Gaëlle Choisne (geboren in 1985 in Frankrijk) combineert een documentaire aanpak (fotografie en video) met het gebruik van ruwe materialen, waarbij ze sociopolitieke kwesties aankaart die verband houden met de overexploitatie van natuurlijke hulpbronnen en koloniale geschiedenis. Geboren uit een Haïtiaanse moeder en een Bretonse vader, vermengt de kunstenares orale tradities, Creoolse mythologie en populaire cultuur in werken die zowel verwijzen naar de geschiedenis van Haïti als haar eigen verhaal. Choisne ontving de Marcel Duchamp-prijs 2024. Tot haar recente solo-exposities behoren Maât and the Tears of God, Espace Croisé, in Roubaix (2024) en Reiffers Art Initiatives met Lorna Simpson, Acacias Art Center, in Parijs (2023); Monument aux Vivant-e-s – DÉNI, Palais de la Porte Dorée, in Parijs (2023); Blue Lights in the Basement, NiCOLETTi, in Londen (2022) en Temple of Love – Atopos, MAC VAL, in Vitry-sur-Seine (2022). Ze heeft deelgenomen aan verschillende groepstentoonstellingen, waaronder PickPocket, Fondazione Zimei, Teatro Michetti, in Pescara (2023) en Ceremony (Burial of an Undead World), HKW, à Berlin (2022).
Kettly Noël is een multidisciplinair kunstenares geboren in Haïti wier werk dans, theater en beeldende kunst combineert. Opgeleid in dans in Port-au-Prince onder belangrijke figuren zoals Viviane Gautier, Rachel Jean-Louis en het Patrick Lacroix Company, vervolgde zij haar reis in Parijs, waar zij ook acteerles volgde bij Jack Waltzer van de Actor's Studio. Haar carrière leidde tot samenwerkingen in film en op het toneel met auteurs en regisseurs zoals Abderrahmane Sissako en Alain Mabanckou. Als actrice heeft zij in verschillende opmerkelijke films gespeeld, waaronder Total Eclipsegeregisseerd door Agnieszka Holland, Timbuktu van Abderrahmane Sissako en L'Histoire du soldat van Jean Rochefort, waarmee zij haar artistieke reis verrijkte door diverse en gedenkwaardige rollen.
Een sleutelfiguur in de hedendaagse Afrikaanse dansscene, richtte zij in 2002 de Donko Seko vereniging en het choreografisch centrum van Daoudabougou op in Bamako, gevolgd door het Dense Bamako Danse festival, dat is uitgegroeid tot een belangrijk evenement voor hedendaagse creatie op het continent. Haar werk onderzoekt noties van identiteit, geheugen, het politieke lichaam en marginaliteit, door een stijl die tegelijkertijd radicaal, poëtisch en diep belichaamd is. Onder haar meest opmerkelijke creaties zijn: Tichèlbè, Je ne suis plus une femme noire, Zombification (gepresenteerd op Documenta), en Danse Mutante in samenwerking met Mélanie Demers. Haar voorstellingen zijn gepresenteerd op de meest gerenommeerde podia en festivals, waaronder de Biënnale van Venetië, in Zuid-Korea, de Verenigde Staten, in Frankrijk op het Festival d'Avignon, Montpellier Danse, La Villette, evenals in heel Europa, Afrika en het Caribisch gebied. Als winnaar van de Danse l'Afrique danse! prijs in 2003, werd zij in 2018 onderscheiden met de titel Chevalière des Arts et des Lettres door het Franse Ministerie van Cultuur.
Daniele Morelli werd geboren in Toscane en begon op 7-jarige leeftijd piano te studeren en op 11-jarige leeftijd gitaar. Hij luisterde en speelde vanaf zeer jonge leeftijd veel blues, hoewel improvisatie altijd zijn favoriete manier was om elk muziekgenre te benaderen. Een van zijn eerste bands was Milvus, een progressieve rockband die door Italië en Nederland toerde. Hij verhuisde naar Frankrijk om te studeren aan het Conservatorium van Lyon, en daarna naar Brussel waar jazz een dagelijkse afspraak werd. Hij speelde een tijd met zijn eigen kwartet — het "Morelli Electric Quartet" — en andere projecten tussen Frankrijk, België, Nederland en Italië voordat hij naar Mexico-Stad verhuisde, waar hij momenteel gevestigd is. Hij blijft spelen op talrijke festivals en in jazzclubs met zijn nieuwe projecten "Daniele Morelli standard trio", "Dada Beat Orchestra" en "GrupoTsikuaki". Hij heeft drie albums onder eigen naam opgenomen: "Mision azul", "La valigia dei sogni" en "Ars Musica". In 2024 bracht hij 4 albums uit: Ya Maa Diali, met Liat Bar op bas en Abraham Lopez Calderon op drums; Agua in duo met de Mexicaanse vibrafonist Miguel Alzerreka; Consistenza Umana met crystallofonist Robert Tiso, gewijd aan het Volterra Asylum en Cinema met de Franse drummer Hadrien Santos da Silva. Alle albums werden uitgebracht bij OFF Record (Brussel).