Een lezing georganiseerd door Elena Sorokina en Nataa Petrein-Bachelez in het kader van The Public School. Met de medewerking van Adrian Rifkin, Marko Stamenkovic, Oxana Timofeeva, Grant Watson
Via een reeks polemische dialogen wil dit seminarie de verschillende generaties intellectuelen in kaart brengen uit het voormalige Oost en West Europa (kunstenaars, curators, filosofen, kunsthistorici) die werken rond "schakeringen van rood" - de nalatenschap van het communisme en de (on)verwachte keerpunten in zijn recente filosofische en artistieke erkenning na de financiële en, algemener, de post-Ford crisis.
Het seminarie richt zich op de voorstelling van verschillende werken die de ideeën gerelateerd aan het communisme herwerken en ze herbekijken als een complexe en diverse arena van politieke en esthetische attitudes, die variëren binnen verschillende naties, gemeenschappen en historische periodes. Het is zeker niet de bedoeling om een nostalgische trip doorheen de voorbije decennia te maken, maar eerder om het thema aan te snijden via concrete en recente kunst -en tentoonstellingsprojecten. Deze trachten alle om het begrip monoliet te deconstrueren - dat nog steeds zeer aanwezig is in het hedendaags denken en om verschillende episodes, en verhalen te doen herleven. Meer bepaald de "communistische apocriefen ": teksten, muziek, visuele werken die nooit deel uitmaakten van het gevestigde ideologische canon en die een nieuw licht werpen op het hedendaags gebruik van het begrip communisme. In plaats van communisme te zien als een pure politiek abstractie, behandelen de projecten in dit seminarie die concepten, gebeurtenissen en/of personen gerelateerd aan het communisme en zijn geschiedenis die de Beeldenstorm van het recent verleden overleefden en artistiek gereactiveerd kunnen worden.
Nataa Petrein-Bachelez is curator en critica en woont en werkt in Parijs en Ljubljana. Ze schrijft haar doctoraat aan het EHESS in Parijs waar ze ook seminaries geeft over hedendaagse artistieke praktijken met Patricia Falguieres, Elisabeth Lebovici, en Hans Ulrich Obrist. Ze werkt momenteel als curator in het Centre Pompidou in Parijs. Ze is redactielid van ARTMargins en Maska.
Elena Sorokina werkt en woont in Parijs en Brussel als curator and critica. Ze was een fellow van het Whitney Museum of American Art ISP programma in New York in 2004. Haar recente projecten zijn onder andere "Petroliana" voor de Moscow Biennial 2007; "Laws of Relativity" in de Fondazione Sandretto Re Rebaudengo, Turijn, Italië; "On Traders' Dilemmas" in YBCA, San Francisco, 2008; en Scènes Centrales" in Tri Postal, Rijsel, Frankrijk, 2009. Ze schrijft voor Artforum, Moscow Art Magazine, Die Zeit e.a.
Grant Watson is curator in het MuHKA. Hij was voordien Curator of Visual Arts in Project in Dublin waar hij werkte voor de commissies van hedendaagse Ierse en internationale kunstenaars alsook thematische projecten zoals een reeks over het communisme die begeleid werd door een tentoonstelling, een boek en een radioprogramma. Watson werkte rond moderne en hedendaagse Indische kunst sinds 1999, meer bepaald tijdens Documenta 12 en voor het project waarvan hij mede-curator was : Reflections on Indian Modernism, een reeks tentoonstellingen, lezingen en evenementen voor het Office for Contemporary Art Norway.
Adrian Rifkin is Professor of Art Writing aan de Goldsmith University of London. Hij is de auteur van Street Noises Parisian Pleasure 1900-1940 (1993), Ingres Then, en Now (2000) en Cornelius Cardew: Play for Today en andere publicaties. Hij deed onderzoek en publiceerde over cultuur- en kunstgeschiedenis en thema's die gaan van populaire muziek tot opera en van Kantiaanse esthetiek tot opvattingen over homoseksualiteit. Hij werkt momenteel aan een boek met de voorlopige titel "Losing myself".
Oxana Timofeeva is momenteel onderzoeker aan de Jan van Eyck Academie (Maastricht). Ze is co-redactrice van het magazine New Literary Observer, Moskou, en schrijft voor verschillende theoretische en kunstmagazines. Ze was lid van de St-Petersburgse groep Chto Delat ("What is to be done?") en organiseerde kunstprojecten die recent voorgesteld werden op de Biënnale van Istanbul, het Van Abbemuseum, en het Ludwig Museum of Contemporary Art ea.
Marko Stamenkovic is onafhankelijke curator in Belgrado (Serbia). Hij werkte als curator aan projecten en tentoonstellingen in Servië en het buitenland, waaronder recentelijk Splav Meduze (Center for Contemporary Art, Celje) en Never Means Nothing (Tatjana Pieters Gallery, Gent). Hij nam deel aan verschillende internationale curatoriale programma's. Zijn huidige interesses buigen zich over het bestaan van insulaire curatoriale en artistieke praktijken, het lezen van beelden, de wereld van de expats en de "uitgezwermde" ervaringen van personen in constante beweging.